ARCHIWA PETERSBURSKIE
TRZY NOWE DOKUMENTY DOTYCZĄCE KS. IGNACEGO SKORUPKI PRZYSŁANE Z WARSZAWY DO RZYMSKO-KATOLICKIEJ AKADEMII DUCHOWNEJ W PETERSBURGU W 1914 ROKU.
Przed przyjęciem alumna trzeciego kursu Ignacego Skorupki z warszawskiego seminarium duchownego do Akademii Duchownej w Petersburgu zostały przesłane przez warszawski Konsystorz trzy dokumenty, które tylko co zostały przez mnie odnalezione, a do których nikt wcześnie nie dotarł. Może dziwić to, że to tylko trzy dokumenty, gdyż inni kandydaci na studia w tej wyższej uczelni teologicznej przysyłali ich o wiele więcej, często wraz ze swoją młodzieńczą fotografią.
Otóż w zespole archiwalnym Nr 46 Centralnego Państwowego Archiwum Historycznego Sankt Petersburga (inwentarz 1, sygnatura 1059) znajdują się trzy wyżej wymienione dokumenty.
1. Świadectwo chrztu świętego;
2. Oceny z przedmiotów teologicznych z warszawskiego seminarium;
3. Świadectwo o pochodzeniu.
Najważniejszym dokumentem jest metryka chrztu św., a raczej jej potwierdzenie datowane 31 marca 1903 roku, z nieczytelnym podpisem, ale z oryginalną pieczęcią parafii Wszystkich Świętych w Warszawie. Metryka napisana jest w języku rosyjskim i świadczy o tym, że w Księgach Cywilnego Stanu za 1893 rok pod nr 1248 znajduje się następujący akt o urodzeniu. I dalej wiernie cytujemy; „Wydarzyło się w Warszawie w kancelarii parafii Wszystkich Świętych 7/19 sierpnia 1893 roku o godzinie siódmej wieczorem. Przyszedł Adam Jan Skorupko, urzędnik towarzystwa ubezpieczeniowego, w 27 roku od urodzenia, zamieszkały w Warszawie na ul. Ciepłej pod numerem 1117 , Litery A, w obecności Adama Pieczyńskiego, felczera i Mariana Bolesława Skorupki, urzędnika, pełnoletnich, zamieszkałych w Warszawie i pokazał niemowlę męskiej płci orzekając, że urodziło się ono w jego mieszkaniu w Warszawie 19/31 lipca bieżącego roku o drugiej po południu z prawowitej jego małżonki Eleonory z Pomińskich, w 21 roku od jej urodzenia. Niemowlęciu temu przy Chrzcie św., które odbyło się tego dnia nadano imię Ignacy Jan. Chrzestnymi zaś jego byli Antoni Pieczyński i Wacława Polińska”. Akt po jego przeczytaniu został podpisany przez cztery osoby: Adama Jana Skorupkę, Antoniego Pieczyńskiego, Mariana Bolesława Skorupkę, a także przez wikarego parafii – ks. Wincentego Miłkowicza (k.15). W tej metryce na razie dla mnie jest niezrozumiały numer domu w którym zamieszkali rodzina Skorupków – nr 1117. Może chodzi o numer mieszkania na całej ulicy? Obecnie się przyjmuje, że jest to ulica Ciepła 3.
Drugim dokumentem jest świadectwo (testimonium) otrzymanych ocen przez Ignacego Skorupko w seminarium metropolitarnym w Warszawie. Zostało ono napisane po łacinie. Podpisał je Regens seminarium – kanonik metropolitarny Stanisław Gall w dniu 27 czerwca 1914 roku. Na początku stwierdzono, że Ignacy Skorupko wstąpił do seminarium w 1909 roku, gdzie studiował przez trzy lata filozofię i nauki teologiczne i otrzymał następujące oceny:
– nauczanie wstępne – dobry (bonus)
– Egzegeza – dobry
– Teologia dogmatyczna – dobry
– Teologia moralna – dobry
– Teologia pastoralna – bardzo dobrze (eminens)
– Historia Kościoła – bardzo dobrze
– Prawo Kanoniczne – bardzo dobrze (k.14).
Trzecim dokumentem jest świadectwo o pochodzeniu, które może rozczarowywać. Normalnie w czasach carskich w dokumentach pisano o szlacheckim, czy też chłopskim pochodzeniu. Tutaj nic się o tym nie pisze. Przemilcza się. I zapewne o szlacheckim pochodzeniu świadczy tylko zapis, że Ignacy Jan ma dwa imiona. Widocznie rodzina Ignacego Skorupki nie miała urzędowego (carskiego) potwierdzenia szlacheckiego pochodzenia. Dokument ten wystawił wójt gminy Żyrardów (Błoński powiat Warszawskiej Guberni) w języku rosyjskim w dniu 3 czerwca 1909 roku. Numer 2764. Podpis nieczytelny, na blanku znajduje się oryginalna wójtowska pieczęć. „ŚWIADECTWO. Dane dla okazania w jednym z naukowych instytutów, o tym, że Ignacy Jan (dwóch imion) Adama Jana Skorupki znajduje się zapisanym w księgi lokalne ludności kraju i posiada rosyjskie obywatelstwo” (k.16).
Teraz wynika potrzeba odnalezienia oryginalnych dokumentów dotyczących święceń diakonatu i kapłaństwa ks. Ignacego Skorupki, a także jego korenspondencji. Zapewne znajdują się one już w innym archiwum.
Ks. Krzysztof Pożarski, Sankt Petersburg (25.07.2016)
KrzysztofPozarski.com 